دوره 24، شماره 4 - ( 1399 )                   جلد 24 شماره 4 صفحات 167-145 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Abdi M, Karimi A, Shams A, Mohebi M. Impact (share) of non-selected sources in international business litigation with emphasis on investment contracts. CLR 2020; 24 (4) :145-167
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-39038-fa.html
عبدی مسلم، کریمی عباس، شمس احمد، محبی محسن. تأثیر (سهم) منابع غیر منتخب در دعاوی تجاری بین المللی با تاکید بر قراردادهای سرمایه گذاری. پژوهش‌های حقوق تطبیقی. 1399; 24 (4) :145-167

URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-39038-fa.html


1- دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، تهران، ایران
2- استاد گروه حقوق خصوصی دانشگاه تهران، تهران، ایران ، abkarimi@ut.ac.ir
3- دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، تهران، ایران
4- دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران
چکیده:   (2547 مشاهده)
از تمهیدات مهم قراردادهای سرمایه گذاری تعیین قانون یا منابع حاکم بر قرارداد است. با تعیین قانون حاکم- با توافق طرفین یا با اعمال قواعد حل تعارض-  محل ارجاع، تفسیر، تحلیل و استنتاج در موضوعات مختلف قرارداد مشخص می گردد. در قراردادهای بین­المللی این توافق منشاء اثر بوده و نهاد رسیدگی کننده باید بر اساس منابع منتخب، اختلافات راجع به قرارداد را تحلیل و رأی صادر کند. با این حال در این قراردادها، به ویژه دعاوی سرمایه گذاری، مراجع داوری تمایلی به استفاده انحصاری از قانون یا منابع منتخب ندارند و به صورت رایج و به انحاء مختلف از منابع غیر منتخب -به رغم عدم صدور مجوز از ناحیه طرفین قرارداد- نیز استفاده می­نمایند. حدود اختیارات داوران در ارجاع و استفاده از منابع غیر منتخب و میزان تأثیرگذاری این منابع در سرنوشت نهایی دعاوی بین المللی موضوع اصلی مقاله پیش رو خواهد بود.
متن کامل [PDF 966 kb]   (779 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: حقوق تطبیقی
دریافت: 1398/9/24 | پذیرش: 1399/11/28 | انتشار: 1399/12/20

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.