1- دانشیار دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2- استادیار گروه حقوق دانشگاه امام صادق(ع)، تهران، ایران ، Golshani@isu.ac.ir
3- دانش آموخته دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده: (2044 مشاهده)
هرگاه دعوایی ناشی از تحریمهای وضعشده توسط کشورثالث بین طرفین یک قرارداد به مرجع حل اختلاف ارجاع شود، مرجع رسیدگیکننده فقط در صورتی میتواند در چهارچوب «قواعد آمره برتر» این تحریمها را بر قرارداد و تعهدات طرفین اعمال کند که سه شرط مهم محقق باشد: «شایستگی اِعمال تحریم»، «رابطه نزدیک بین قرارداد ِمورد اختلاف وکشورِ واضعِ تحریم» و «تفوق حکمبه اثربخشی به تحریم بر نادیدهگرفتن تحریم». عدم تحقق هریک از این شروط مانع اعمال تحریمهای وضعشده توسط کشور ثالث میگردد. این تحقیق به این پرسش پاسخ میدهد که «شرط شایستگی اعمال» در تحریمهای وضعشده ازسوی کشورهایثالث و معیارهای مؤثردر احراز آن چیست؟ زمانی تحریمهای وضعشده توسط کشور ثالث بهعنوان یک قاعده آمره برتر شایسته اعمال است که هدف و موضوع تحریم توجهبه آنرا ایجابکند. یعنی براساس استانداردهای کشورمقر(دررسیدگیهای دادگاهی) و استانداردهای قابلقبول ازنظر جامعه بینالمللی (در رسیدگیهای داوری) منافعِ تامین شونده به وسیله تحریمها باید «مشروع و شایسته حمایت» باشند، همچنین تحریم باید ابزاری «ضروری» و «متناسب» برای دستیابی به هدفش باشد.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
حقوق تطبیقی دریافت: 1398/9/1 | پذیرش: 1400/5/7 | انتشار: 1400/9/1