دوره 22، شماره 4 - ( 1397 )                   جلد 22 شماره 4 صفحات 162-119 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.22516751.1397.22.4.2.2

XML English Abstract Print

آیین دادرسی و حقوق انتقالی؛ پژوهشی در حقوق ایران و فرانسه گفتاری در نقد رأی وحدت رویه شماره 743 مورخ 5/8/1394 هیأت عمومی دیوان عالی کشور
اسماعیل شایگان 1، مجید غمامی2
1- دانشجوی دکترای حقوق، دانشگاه پاریس 2(پانتئون-اَسَس)، پاریس، فرانسه ، es.shayegan@gmail.com
2- دانشیار گروه حقوق خصوصی و اسلامی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده:   (9817 مشاهده)
در اغلب نوشته ­های حقوقی، اجرای فوری قوانین آیین دادرسی به عنوان استثنایی بر قاعده عطف به ماسبق نشدن قوانین در گذشته مورد مطالعه قرار گرفته است. رویه قضایی نیز در برخی از آرای خود از جمله رأی وحدت رویه شماره 743 دیوان عالی کشور همین رویه را اتخاذ نموده است. این در حالی است که اثر فوری قوانین دادرسی مطابق قاعده بوده و استثنایی بر قاعده مذکور در ماده 4 قانون مدنی (ممنوعیت تأثیر قانون در گذشته) محسوب نمی­شود. ضرورت تمیز قاعده عطف به ماسبق شدن از قاعده اثر فوری قانون، یکی از مبانی اصلی مطالعه حقوق تعارض قوانین در زمان است که در این مقاله به آن پرداخته شده است. بر پایه تفکیک مزبور، قواعد حل تعارضِ زمانیِ قوانینِ دادرسی به منظور ارائه «نظریه عمومی» مطالعه شده و بر اساس معیارهای این نظریه، رأی وحدت رویه شماره 743 مورد نقد و بررسی قرار گرفته است.
 
واژه‌های کلیدی: تعارض قوانین در زمان، اثر فوری، عطف به ماسبق نشدن، تأثیر قانون در گذشته.
متن کامل [PDF 805 kb]   (5053 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: حقوق تطبیقی
دریافت: 1396/3/29 | پذیرش: 1399/12/18 | انتشار: 1397/12/24
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.