چکیده قانونگذارکشورما در سال 1389  به پیروی از کشورهای پیشرفته، درقالب ماده 107 قانون برنامه پنج‌ساله پنجم توسعه، زمینه تشکیل نهاد اقتصادی حقوقی  جدید (گروه اقتصادی با منافع مشترک)را برای انجام فعالیت‌های اقتصادی و تجاری مشترک فراهم  کرد. نگارندگان ضمن انتقاد از جای دادن مقررات واحکام ناقص مربوط به«گروه اقتصادی با منافع مشترک»در قانون برنامه پنج‌ساله که قانونی موقتی است، پس از بیان پیشینه گروه اقتصادی با منافع مشترک و ضرورت پیش‌بینی آن و همچنین مقایسه آن با نهادهای مشابه دیگر،به تحلیل ماده مذکور صرفاً در مبحث شرایط تشکیل گروه پرداخته و با بررسی مقررات مربوط در قانون فرانسه ودستورالعمل جامعه اروپا، دیدگاه خود را همراه با پیشنهادهایی ارائه داده‌اند. این نهاد تقریباًهمان کارکرد مشارکت انتفاعی (جوینت‌ونچر) را که فاقد شخصیت حقوقی استدارد؛ لکن به لحاظ مسؤولیت اعضا در مقابل اشخاص ثالث، ممکن است با آن تفاوت داشته باشد. نهاد مذکور، با اتحادیه شرکت‌ها (کنسرسیوم) تفاوت­هایی دارد. تشکیل گروه اقتصادی با منافع مشترک، بارعایت موازین اسلامی و اصل منع اضرار به غیر و منع انحصار برای انجام فعالیت‌های تجاری وغیرتجاری در قالب شرکت مدنی  مجاز است. قرارداد تشکیل گروه  باید کتبی ومدت آن محدود باشد ودر مرجع ثبت شرکت‌ها به ثبت برسد. در ماده 107 مذکور برای عدم ثبت  قرارداد تشکیل گروه اقتصادی با منافع مشترک در مرجع ثبت شرکت‌ها،  ضمانت اجرایی پیش‌بینی نشده است.  
* نویسنده مسؤول مقاله:                                                                     E.mail: tafreshi@modares.ac.ir

واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: گروه اقتصادی با منافع مشترک، مشارکت انتفاعی، کنسرسیوم، شرکت مدنی، اصل منع اضرار به غیر و منع انحصار

متن کامل [PDF 229 kb]   (4291 دریافت)