دوره 24، شماره 4 - ( 1399 )
جلد 24 شماره 4 صفحات 143-121 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2- استادیار گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
3- دانشیار گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران ، a.yazdanian@ase.ui.ac.ir
4- دانشیار گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2- استادیار گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
3- دانشیار گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران ، a.yazdanian@ase.ui.ac.ir
4- دانشیار گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (2324 مشاهده)
نظریه نجات در حقوق آمریکا، محور بحث در خصوص مسؤولیت مدنی مسببان ایجاد خطر در مقابل یاریرسانان نوعدوست است. مراد از آن این است که یاریرسانی که در حین امدادرسانی آسیب صدمه دیده، حق دریافت خسارت از شخصی را دارد که اعمال زیانآور و مقصرانه وی، منجر به نیاز به آن عملیات نجات شده، حتی اگر تلاش برای نجات ناموفق و بیسرانجام باشد؛ زیرا آسیب وارده بر امدادگر نتیجه قابل پیشبینی تقصیر است. در حقوق ایران نیز علیرغم عدم تصریح به این نظریه، نتیجه تحلیل عمومات مسؤولیتمدنی در قالب نهاد تسبیب همسو با حقوق آمریکاست و خسارات وارد بر یاریرسان قابل مطالبه از مسبب ایجاد خطر خواهد بود.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
حقوق تطبیقی
دریافت: 1399/4/7 | پذیرش: 1399/11/28 | انتشار: 1399/12/20
دریافت: 1399/4/7 | پذیرش: 1399/11/28 | انتشار: 1399/12/20
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |