دوره 25، شماره 2 - ( 1400 )
جلد 25 شماره 2 صفحات 159-135 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2- استادیار گروه حقوق خصوصی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران ، aansari@um.ac.ir
3- استادیار گروه حقوق خصوصی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2- استادیار گروه حقوق خصوصی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران ، aansari@um.ac.ir
3- استادیار گروه حقوق خصوصی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
چکیده: (1649 مشاهده)
در رسیدگی به دعاوی خصوصی بین‌المللی، اقامه دعوای مرتبط با دعوای اصلی توسط طرفین دعوا یا شخص ثالث دور از انتظار نیست. بروز دعاوی مرتبط که ممکن است در صلاحیت دادگاه رسیدگی کننده به دعوای اصلی نباشد منجر به طرح سئوالات مختلفی می‌شود. در همین زمینه دو سئوال مهم این است که آیا دادگاه های ایرانی و مصری در دعاوی خصوصی بین‌المللی، صلاحیت رسیدگی به دعوای مرتبط را به تبعیت از دارا بودن صلاحیت رسیدگی به دعوای اصلی دارند؟ آیا صلاحیت دادگاه خارجی برای رسیدگی به دعوای اصلی، مانع اعمال صلاحیت دادگاه ایرانی یا مصری برای رسیدگی به دعاوی مرتبط با آن است؟ نوشتار حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و رویکرد تطبیقی موضع نظام‌های حقوقی مصر و ایران در خصوص این مسائل را مورد توجه قرار می‌دهد. مقاله نشان می‌دهد که دادگاه مصری و ایرانی در صورت صلاحیت برای رسیدگی به دعوای اصلی، صلاحیت رسیدگی به دعاوی مرتبط با آن را نیز دارند. در مقابل، در حقوق ایران صلاحیت دادگاه خارجی برای رسیدگی به دعوای اصلی مانع رسیدگی دادگاه ایرانی صالح به رسیدگی به دعوای مرتبط نیست اما در این خصوص در حقوق مصر اختلاف نظر مشاهده می شود.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
حقوق تطبیقی
دریافت: 1399/12/11 | پذیرش: 1400/8/26 | انتشار: 1400/9/1
دریافت: 1399/12/11 | پذیرش: 1400/8/26 | انتشار: 1400/9/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |