دوره 25، شماره 2 - ( 1400 )                   جلد 25 شماره 2 صفحات 105-77 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- استادیار حقوق جزا و جرم شناسی دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران ، az.sadeghi@umz.ac.ir
2- دانش آموخته دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده:   (1668 مشاهده)
کیفر­­شناسان معتقدند طبقه­بندی زندانیان در صورتی که براساس نظریه­ بازپروری صورت گیرد، می­تواند با کاهش خشونت، امنیت زندان را تامین و به­واسطه دسترسی زندانیان به برنامه‌های بازپرورانه، اصلاح و درمان را محقق و در نهایت مشکل تورم جمعیت کیفری را برطرف کند. ایالات متحده امریکا و کشورهای حوزه اسکاندیناوی از جمله کشورهایی هستند که با توسعه مدل­های مختلف زندان به ظرفیت طرح­های طبقه­بندی و ارزیابی و اجرای درست آنها به منظور کنترل جرایم تمرکز کرده­اند. به موازات اهمیت این مساله در مطالعات اخیر، پژوهش حاضر بر آن است تا به بررسی فرایند طبقه­بندی زندانیان در نظام عدالت کیفری ایران با جهت­گیری تطبیقی بپردازد. برای انجام این امر از دو روش تحقیق تحلیل اسناد و مدارک و مصاحبه عمیق (با زندانیان و کارکنان زندان ها) استفاده شد. یافته­های پژوهش بیانگر آن است که به رغم تحولات موجود در آیین­نامه سازمان زندانها (مصوب ۱۴۰۰)، آزادی عمل قابل توجهی در چگونگی توزیع زندانیان وجود دارد و حتی رویه­های موجود وضعیت بازطبقه­بندی زندانیان را تعیین می­کند. علاوه بر این، تورم جمعیت کیفری بر چگونگی طبقه­بندی بزهکاران سایه انداخته و حتی موجب تغییر کارکرد زندان­های باز و نیمه­باز شده است.
متن کامل [PDF 710 kb]   (2304 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: حقوق تطبیقی
دریافت: 1400/3/25 | پذیرش: 1400/8/25 | انتشار: 1400/9/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.