جستجو در:
دوره 15، شماره 1 - ( 1390 )
جلد 15 شماره 1 صفحات 165-147 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mohseni* H. Resale of Goods in UN Convention of Contracts for the International Sale of Goods and Its Possibility in Iranian Legal System (1980). CLR 2011; 15 (1) :147-165
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-1624-fa.html
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-1624-fa.html
محسنی حسن. بازفروش مبیع در کنوانسیون بیع بین المللی کالا (1980) و بررسی امکان آن در حقوق ایران. پژوهش‌های حقوق تطبیقی. 1390; 15 (1) :147-165
استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده: (7576 مشاهده)
چکیده
بخش ششم از مبحث پنجم کنوانسیون بیع بین المللی کالا که به آثار بیع می¬پردازد زیر عنوان حفظ و نگهداری کالا حاوی ماده¬ای است که به بازفروش مبیع در صورت تخلف بایع یا مشتری نظر دارد. در حقوق ایران به صراحت نمی¬توان موادی یافت که متضمن اختیاری مشابه ماده 88 کنوانسیون مبنی بر بازفروش مبیع باشد. با وجود این، بررسی حقوق ایران در رابطه با امکان بازفروش مبیع از لحاظ علمی درخور توجه است. از این رو، دو نهاد خیار تأخیر ثمن و تقاص در حقوق مدنی و فقه در کنار اختیار متصدی حمل و نقل کالا در فروش مال التجاره قابل بررسی و مقایسه با بازفروش مبیع در کنوانسیون بیع بین المللی است که در این مقاله مورد توجه قرار گرفته است. به عقیده نگارنده، امکان بازفروش مبیع در حقوق کنوانسیون ریشه¬ در تلاش نگهدارنده کالا برای تعیین تکلیف کالایی که در تصرف دارد یا جلوگیری از بروز هزینه¬های بیش تر است. جلوه¬هایی از این هدف و منشأ را می¬توان در مقررات حقوق موضوعه و فقه یافت.
واژه‌های کلیدی: کلید واژه ها: بازفروش کالا، نگهدارنده کالا، تأخیر و مخارج نامتعارف، خیار تأخیر ثمن، متصدی حمل و نقل، فروش مال التجاره، تقاص
دریافت: 1389/9/4 | پذیرش: 1390/3/4 | انتشار: 1390/3/31
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |