استادیار گروه حقوق خصوصی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه حضرت معصومه (س)، قم، ایران ، mh_vakilim@yahoo.com
چکیده: (1755 مشاهده)
در این مقاله تلاش شده است مفاد مهمترین مصادیق شروط قراردادی متحدالشکل و رایج در تجارت بینالملل و رویکردهای تفسیری ایران و سایر نظامهای حقوقی در مورد آنها بررسی شود. هدف از این مقاله واکاوی تأثیر قانون حاکم بر مفاد قرارداد است و تلاش شده بر پایه مطالعه تحقیقات و رویه قضایی نظامهای حقوقی مهم، نوع مواجهه با این شروط و چگونگی تفسیر آنها مورد ارزیابی قرار گیرد. میتوان به عنوان نتیجه پذیرفت اگرچه این شروط به واسطه کارآمدی و به عنوان ابزاری جهت هماهنگسازی فرایند تفسیر قرارداد مورد استفاده قرار میگیرند، اما مانع از اجرای سنتهای حقوقی قوانین حاکم نخواهند شد. در مقام تفسیر قرارداد حتی استفاده از الفاظ و عبارات صریح و یکسان در نظامهای حقوقی مختلف، ضرورتا معنایی واحد و ثابت برای قرارداد را موجب نمیگردد و اراده طرفین تنها به میزانی که تعیین مفاد قرارداد به اراده آنها واگذار شده است موثر خواهد بود.
نوع مقاله:
پژوهشی کیفی |
موضوع مقاله:
حقوق تطبیقی دریافت: 1398/4/23 | پذیرش: 1399/11/5 | انتشار: 1399/12/1