دوره 26، شماره 2 - ( 1401 )                   جلد 26 شماره 2 صفحات 74-53 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.22516751.1401.26.2.1.5

XML English Abstract Print

حاکمیت اراده درتعیین دادگاه صالح به رسیدگی در دعاوی مسئولیت مدنی متصدی حمل و نقل جاده ای کالا؛ مطالعه تطبیقی در نظام حقوقی افغانستان، ایران و کنوانسیون CMR
عبدالواحد حقیقت1 ، طیبه صاحب 2، ابراهیم عزیزی3
1- دانشجوی دکترای حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه تربیت‌‎ ‎مدرس، تهران، ایران
2- استادیار گروه حقوق مالکیت فکری، دانشکده حقوق، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران ، t-saheb@modares.ac.ir
3- استادیار گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده:   (2335 مشاهده)
با توجه به نقش اراده در حقوق خصوصی به ویژه در قراردادها و معاملات، برخی از نظام های حقوقی دخالت اراده طرفین در تعیین دادگاه صالح رسیدگی به دعاوی مسئولیت مدنی متصدی حمل و نقل جاده ای کالا را نیز مطرح نموده اند، سوال این است که آیا در نظام های مورد مطالعه اراده از چنین نقشی برخوردار است یا خیر؟
فرض اولیه این است که در حوزه حقوق خصوصی، اراده نقش اساسی داشته و حتی در انتخاب دادگاه نیز موثر است. با استفاده از روش تحقیق تطبیقی به این نتیجه می‌رسیم که در نظام های حقوقی مورد مطالعه با در نظر داشتن نظم عمومی و امری بودن  بخشی از قواعد آیین دادرسی مدنی؛ مصادیقی از جلوه های اراده در آن دیده می‌شود. این امر را به صورت ضمنی می‌توان در نظام حقوقی ایران، افغانستان و کنوانسیون CMR مشاهده نمود. پیشنهاد می­گردد بر حسب ضرورت، دامنه اراده در دادرسی مانند سایر بخش‌های حقوق خصوصی گسترش یافته و همسو با کنوانسیون CMR و تغییر در رویکرد کشورها، قانون آیین دادرسی مدنی و تجاری در ایران و افغانستان اصلاح گردد.
واژه‌های کلیدی: حاکمیت اراده، شرط ضمن عقد، قرارداد حمل ونقل، امری و تکمیلی بودن قانون، جلوه های اراده در دادرسی، افغانستان، ایران، کنوانسیون CMR.
متن کامل [PDF 1040 kb]   (1314 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی کیفی | موضوع مقاله: حقوق تطبیقی
دریافت: 1400/1/17 | پذیرش: 1401/6/2 | انتشار: 1401/9/10
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.