دوره 28، شماره 2 - ( 1403 )                   جلد 28 شماره 2 صفحات 134-97 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

ghabooli dorafshan S M H. Literary and Artistic Rights of Tattoo Works With Emphasis on U.S Doctrine and Iranian Law. CLR 2024; 28 (2) :97-134
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-72631-fa.html
قبولی درافشان سید محمد هادی. حقوق مالکیت ادبی و هنری آثار تتو (خال‌کوبی) با تأکید بر دکترین حقوقی آمریکا و حقوق ایران. پژوهش‌های حقوق تطبیقی. 1403; 28 (2) :97-134

URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-72631-fa.html


دانشیار، گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران ، h.ghaboli@um.ac.ir
چکیده:   (671 مشاهده)
استفاده از تتو (خال‌کوبی) به­عنوان ابزاری برای آرایش یا بیان برخی افکار و عقاید، در سطح جامعه، به­ویژه بین جوانان و نوجوانان در حال گسترش است. این واقعیت، بیانگر ضرورت توجه به مسائل حقوقی مرتبط با تتو، از جمله حقوق مالکیت ادبی و هنری آثار تتو است. نتایج این مقاله توصیفی-تحلیلی نشان می­دهد در آمریکا، دکترین حقوقی غالب، شرایط اعطای حق مؤلف، یعنی اصالت، قرار گرفتن اثر در زمره آثار تألیفی و تثبیت در حامل مادی را در مورد تتو محقق می­داند. هرچند تحقق شرط اخیر، به دلیل تثبیت تتو در پوست انسان، با ایراداتی از قبیل امکان محو تتو با استفاده از لیزر یا تغییرات پوست و نظریه اشیای کاربردی مواجه شده که البته این ایرادات بی­پاسخ نمانده است. در حقوق ایران، حمایت از آثار تتو که مخالف نظم عمومی و اخلاق حسنه نباشند، به شرط اصالت و تجسم خارجی و انتشار برای نخستین بار در ایران، امکان­پذیر است؛ بنابراین، در حقوق هر دو کشور، با تفاوت­هایی در شرایط ایجابی و سلبی، حمایت از آثار تتو امکان­پذیر است. در عین حال، با توجه به قرار گرفتن تتو بر پوست انسان، اعمال حقوق مادی و معنوی دارنده با محدودیت­های استفاده منصفانه و لیسانس ضمنی مواجه خواهد بود.
 
متن کامل [PDF 1277 kb]   (457 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: حقوق تطبیقی
دریافت: 1402/9/4 | پذیرش: 1403/3/17 | انتشار: 1403/6/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.