پژوهش های حقوق تطبیقی، جلد ۲۳، شماره ۳، صفحات ۱-۳۴

عنوان فارسی رفع چالش های تحدید مسؤولیت در شرکت مدنی در حقوق ایران با استفاده از احکام مشارکت (پارتنرشیپ) درحقوق انگلیس
چکیده فارسی مقاله درشرکت مدنی که درنظام حقوقی ایران فاقد شخصیت حقوقی ومسؤولیت شرکا درقبال اشخاص ثالث، مطابق دیدگاه رایج، مسؤولیتی نامحدود است؛ هرشریک به تناسب سهم خود در شرکت درمقابل دیون نسبت به اشخاص ثالث، مسؤولیت دارد. ازطرف دیگر در شرکت مدنی تقسیم سود و زیان میان شرکا نیز درصورت اطلاق، به نسبت سهم ایشان درشرکت، صورت می­گیرد. صرف نظر از اینکه برای شرکا این امکان فراهم باشد در تقسیم سود وزیان بین خود به نحو دیگری عمل کنند یانه، به اعتقاد نگارندگان آنچه درفقه وقانون درباب تقسیم برمبنای سرمایه مقررشده، ناظربر همین فرض اخیراست و مسأله نخست یعنی مسؤولیت شرکا درقبال اشخاص ثالث، تنها درحالت اطلاق، به نسبت سرمایه شرکا وبه صورت نامحدود صورت می گیرد ولی تحدید این مسؤولیت، به علت فقدان شخصیت حقوقی شرکت مدنی تابع قواعد عام درزمینه تحدید مسئولیت اشخاص است، ودرصورت عدم مغایرت با قواعدآمره، بلامانع و صحیح است. بدیهی است چنین امری درتمایل و رغبت اشخاص برای مشارکت با یکدیگر در قالب شرکت مدنی بسیار مؤثر است. البته بازهم مشکلاتی درراستای تحقق این هدف وجوددارد چراکه براین اساس تحدید مسؤولیت در قبال اشخاص ثالث، منوط به توافق با ایشان است؛ لذا نمی­توان در مواردی که توافق با ثالث صورت نگرفته ونیز درمسؤولیت غیرقراردادی قائل به آن شد. لزوم چنین توافقی و عدم امکان استناد به تحدید مسؤولیت در الزامات خارج از قرارداد، مانع و چالشی در مقابل شرکای شرکت مدنی محسوب می­شود و توجیه­گر استفاده از راههای دیگر مانند بهره­گیری از احکام نهادهایی چون مشارکت (پارتنرشیپ) بامسؤولیت محدود و مشارکت (پارتنرشیپ) محدود است که حسب مورد چنین قابلیتهایی را  برای اشخاص فراهم آورد. در این مقاله به تبیین این راهها پرداخته شده است.
 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله شخصیت حقوقی، شریک عادی (عمومی)، شریک با مسؤولیت محدود، تحدید مسؤولیت قراردادی، تحدید مسؤولیت غیرقراردادی.

عنوان انگلیسی Respending to challenges of Limitations of Restricting Liability in Partnership in Iran by Using Partnership Rules of English Law
چکیده انگلیسی مقاله

 

Partnership, in the Iranian Legal System of Iran, is not considered as a legal entity and -according to common views- partners’ liability to third parties is unlimited. Partners have joint liability to third parties. Profits and losses are divided between partners according to the proportion of capital they have invested. Irrespective of being possible for partners to agree that profits and losses be divided otherwise or not, we believe what was said in Iran Civil code, so did in Islamic Jurisprudence, about dividing profits and losses according to the proportion of partners’ capital, only covers the partners’ liability to third parties when it is not agreed otherwise between partners and third parties. As the partnership in Iran has no separate legal personality, restricting partners’ liability to third parties is covered by general rules of restricting persons’ liability, so if it was not against imperative law, it is possible to be agreed otherwise among partners and third parties to divide partners’ responsibility or restrict it. This possibility can encourage people to invest their property in the form of partnerships in order to manage a business. But without an agreement among partners and third parties, restricting liability is not possible for partners. Thus, it is impossible to rely on restricted liability in tortious liabilities, so do in contractual liabilities where limited liability is not agreed with third parties. To reach this possibility in the legal system of Iran, using the rules of English Partnership Law (both of limited liability partnership and limited partnership) in Iran, has been proposed in this essay article.
 

کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله legal entity, general partner, limited partner, restricting contractual liability, restricting tortious liability

نویسندگان مقاله حمیدرضا اقدس طینت | Hamidreza Aghdastinat
PhD Student of Private law, Faculty of law, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.
دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه تریت مدرس، تهران، ایران

محمد عیسائی تفرشی | Mohammad Isaea tafreshi
Professor of Private Law, Faculty of Law, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.
استاد گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

مرتضی شهبازی نیا | Morteza Shahbazinia
Associate Professor of Private Law, Faculty of Law, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.
دانشیار حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران


نشانی اینترنتی http://journals.modares.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-43243-1&slc_lang=fa&sid=20
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات