پژوهش های حقوق تطبیقی، جلد ۲۲، شماره ۴، صفحات ۹۵-۱۱۸

عنوان فارسی الزامات کاربرد آیین دادخواهی دسته جمعی در نظام حقوقی ایران
چکیده فارسی مقاله دادخواهی دسته‌جمعی یا دعوای گروهی از جمله ابزارهای قابل اعتنای توانمندسازی حقوقی و روشی برای تجمیع قدرت متضرران پرشمار اما کم قدرت علیه طرف قدرتمند یک منازعه است. قانونی‌سازی این ابزار و استفاده از آن در نظام حقوقی ایران نیازمند پاسخگویی به برخی ایرادات نظری است. یکی از ایرادات زوال خودمختاری فردی در طرح دعوا و وابستگی فرد به گروه است، به نظر می‌رسد به رغم این ایراد در نظر نخست، دادخواهی گروهی به نحو مطمئن‌تری منافع دادخواه را تأمین‌ می‌کند. شکل­گیری مصالحه‌های غیرمنصفانه یا نوعی باج‌خواهی قانونی توسط طرف دادخواهی‌کننده از جمله مشکلات این دعواست. اگرچه برای این معضل باید اندیشه‌ای کرد، اما فقه شیعه صلح بر باطل را باطل نمی‌داند. سومین اشکال، فضولی بودن، یعنی طرح دعوا توسط نماینده گروه و ایجاد اثر حقوقی برای افراد غیر دخیل در جریان دعوا است. تفسیر غایی نهاد معامله فضولی نشان می‌دهد زمینه‌ مناسبی برای بهره‌گیری از مفهوم کفایت نمایندگی در دادخواهی گروهی وجود دارد. تحلیل درست این ایرادات نشان می‌دهد هم چنان وجود این ابزار، گزینه بهتری از نفی کلی آن و استفاده از گزینه‌های رقیب است. مقاله اگرچه بر آن است که منع نظری در بهره‌گیری از این ابزار وجود ندارد، اما باور دارد چنان چه در صدد استفاده از دادخواهی دسته­جمعی در نظام حقوقی کشورمان هستیم، باید برای گروه و گروه‌پیوندی جایگاه مطمئن‌تری فراهم آوریم.  
کلیدواژه‌های فارسی مقاله دادخواهی دسته‌جمعی، گروه، کفایت نمایندگی، صلح بر باطل، گروه‌پیوندی.

عنوان انگلیسی Requirements on the application of the Collective Litigation procedure in the Iranian Legal System of Iran
چکیده انگلیسی مقاله Collective litigation is a proper tool which can empower vulnerable people by collecting the power of numerous and affected but disempowered people against a powerful party. Before importing the procedure in our legal we need to respond some theoretical problems. First is the dependence to group and disappearing personal autonomy in a collective litigation, however the procedure can ensure the litigant interests in the best way. Second is the promotion of unfair compromises -or in other words- legalized blackmail. It's really a defect in the procedure, but Shiite's Fiqh validates a conciliation that based on an untrue claim. Finally, the third is the intervention of an unauthorized representative. We may solve this problem by the concept of adequacy of representation on the context of a functional red of unauthorized representative. Explanation of these main problems shows us that using of the procedure still is better than ignoring. The peper concludes that utilizing this procedure need to promote the groups' position in our legal system.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Collective Litigation, Group, Adequacy of Representation, Reconciliation on a False Claim, Voluntary Organizing

نویسندگان مقاله سید ناصر سلطانی | seyyed naser soltani
assistant professor, department of public law, college of farabi of university of tehran, tehran, iran
استادیار گروه حقوق عمومی، پردیس فارابی دانشگاه تهران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

محمد منصوری بروجنی | mohammad mansouri boroujeni
assistant professor, department of public law, college of farabi of university of tehran, tehran, iran
دانشجوی دکتری حقوق عمومی، پردیس فارابی دانشگاه تهران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)


نشانی اینترنتی http://journals.modares.ac.ir/browse.php?a_code=A-20-12507-1&slc_lang=fa&sid=20
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات