|
|
پژوهش های حقوق تطبیقی، جلد ۱۶، شماره ۴، صفحات ۱۲۵-۱۴۷
|
|
|
| عنوان فارسی |
صلاحیت اشخاص برای رجوع به داوری تجاری بین المللی (با تأکید برحقوق ایران) |
|
| چکیده فارسی مقاله |
چکیده در این مقاله به منظور تبیین قلمرو اراده درخصوص یکی از اساسیترین موضوعات مربوط به داوری، حدود صلاحیت اشخاص حقیقی و حقوقی، برای رجوع به داوری تجاری بینالمللی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. مطالعه و بررسی آرا و اندیشههای حقوقی، همچنین قواعد و مقررات ملی و بینالمللی حاکم بر داوری تجاری بینالمللی، قوانین نمونه، کنوانسیون ها و قواعد سازمان های داوری بینالمللی، بیانگر این حقیقت است که همواره در موضوع مورد بحث، حاکمیت اصل آزادی اراده مشهود است. البته در برخی نظامهای حقوقی برای اشخاص حقوقی حقوق عمومی محدودیتهایی از قبیل آنچه در اصل 139 قانون اساسی ایران پیشبینی شده است، به چشم میخورد؛ لکن این محدودیتها که جنبه استثنایی دارند، تنها در قلمرو حقوق داخلی کشورها محترم شمرده میشوند و در عرصه تجارت بینالملل، براساس رویه قاطع حاکم بر داوری تجاری بینالمللی، این محدودیتها به دلیل مغایرت با نظم عمومی بینالمللی یا نظم عمومی فراملی، نادیده گرفته میشوند. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
واژگان کلیدی، محدودیت‌های اراده،نظم عمومی،داوری بین المللی،تجارت بین الملل،اصل 139 قانون اساسی |
|
| عنوان انگلیسی |
Capacity of Persons for Referring to International Commercial Arbitration (With Emphasis on Iranian Law) |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
In this paper, in order to explain the scope of the parties' will in one of the most fundamental issues related to arbitration, the capacity of natural and legal persons for referring to arbitration has been studied. The study of legal verdicts and thoughts (judgments and opinions), national and international rules, and regulations governing international commercial arbitrations, simple laws, conventions and rules of international arbitration organizations show that the dominance (governance) of the freedom of will principle is always present in these subjects. However, in some legal systems, there are some limitations for legal persons of public law such as predicted in the Article 139 of Iranian Constitution. These constraints that are exceptional only in the realm of internal rights, are respected, and based on the international commercial arbitration procedures in the international commercial, there are ignored because they say these limitations are contrary with the international and transnational public orders. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Party autonomy,Public order,International arbitration,International commercial,Article 139 of Iranian Constitution |
|
| نویسندگان مقاله |
حسین علمی | hossein elmi elmi
1. ph.d. student in private law, department of law, tarbiat modares university, tehran, iran
دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)
مرتضی شهبازی نیا | morteza morteza shahbazinia
2. assistant professor, department of law, tarbiat modares university, tehran, iran
استادیار گروه حقوق دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)
محمد عیسایی تفرشی | mohammad issaei tafreshi
3. professor, department of law, tarbiat modares university, tehran, iran
استاد گروه حقوق دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)
محمد حسن صادقی مقدم | mohammad hasan sadeghi moghaddam
4. associate professor, department of law, university of tehran, tehran, iran
4. دانشیار دانشکده حقوق دانشگاه تهران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://journals.modares.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1000-8903&slc_lang=fa&sid=20 |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|
