|
|
پژوهش های حقوق تطبیقی، جلد ۴، شماره ۱، صفحات ۳۹-۶۱
|
|
|
| عنوان فارسی |
مفهوم و قلمرو ماده ۲۲۰ قانون تجارت ۱۳۱۱ |
|
| چکیده فارسی مقاله |
محمد عیسی تفرشی استادیار گروه حقوق دانشگاه تربیت مدرس در این مقاله تلاش شده است تا مفهوم و قلمرو ماده 220 قانون تجارت 1311 با توجه به بررسی و تحلیل پیشینه تاریخی آن و نظر حقوقدانها تجزیه و تحلیل و مشخص شود. این تحقیق نشان می دهد که منظور از واژه "شرکت ایرانی" مندرج در ماده 220 ق.ت.، فقط شرکتهای تجاری احصا شده در قانون تجارت است که همگی شخصیت حقوقی و استقلال مالی و اداری دارند. اطلاق و عمومیت واژه مذکور فقط در قلمرو حقوق تجارت قابل تفسیر است و شامل شرکت مدنی – اعم از اینکه به امور تجاری یا امور غیر تجاری اشتغال داشته باشد – که شرکا در تشکیل آن قصد تجزیه دارایی خود، استفاده از عنصر شخصیت حقوقی و ایجاد شخص حقوقی ندارند، نمی شود. به بیان دیگر، مطلق شرکت مدنی تابع اصول و مقررات حقوق مدنی است. بعلاوه مضاربه، شرکتهای عملی و شرکتهای تجاری ثبت نشده مشمول ماده 220 ق.ت. نیستند. تفسیری که از ماده 220 ق.ت. در این مقاله ارائه شده است با اصل چهارم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و نظام حقوق کنونی (پذیرش مشارکت مدنی در نظام بانکداری کشور طبق مقررات قانون مدنی و عدم پذیرش شخصیت حقوقی برای مطلق شرکت مدنی در قانون مالیاتهای مستقیم 1366) سازگار است. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
شرکت تضامنی،شرکت مدنی،شرکت ایرانی،شرکت تجاری،مسئولیت تضاومنی،مسئولیت نسبی |
|
| عنوان انگلیسی |
The Concept and Scope of Article 220 of the Commercial Code of Iran, 1311 (1932) |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Mohammad Issaee Tafreshi Assistant Professor of Law Department, Tarbiat Modares University In this article, I will attempt to analyze and discuss the concept and scope of the Article 220 of the Commercial Code of Iran 1311 (1932). This study tends to show that the purpose of the phrase of "Iranian Company" under Art. 220, refers solely to commercial companies envisaged in the Commercial Code. All such companies have legal personality and administrative and financial independence, separate from their members. General application and generality of said phrase merely can be interpreted in the scope of Commercial Code and does not include partnership (whether engaged in commercial or non-commercial activity). The partners of such an entity do not intend to separate their financial affairs from their partnership, or to benefit from the concept of legal personality, or to create the legal person. In other words, the partnership is coverd wholly by the regulations and principles of the Civil Law. Therefore, Mozarebah, de facto company and non-registered company are' not covered by Article 220 of Commercial Code. This interpretation of Art. 220 of Commercial Code is in confirmity with the 4th principle of the Constitutional of the Islamic Republic of Iran and the present legal system (adopting partnership in Iranian Banking System according to Civil Law and not considering independent legal personality for partnership in general in Direct Taxation Act of Iran 1366 (1987). |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Joint and Several Liability,Partnership,Iranian company,commercial company,general partnership (sherkate tazamoni),proportional liability |
|
| نویسندگان مقاله |
محمد عیسی تفرشی | mohammad issaee tafreshi
assisstant professor of law department
استادیار گروه حقوق دانشگاه تربیت مدرس
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://journals.modares.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1000-9271&slc_lang=fa&sid=20 |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|
