پژوهش های حقوق تطبیقی، جلد ۲، شماره ۵، صفحات ۷۵-۹۴
عنوان فارسی موجبات اجرای تعزیر از نظر فقهی و حقوق کیفری ایران
چکیده فارسی مقاله محسن عینی نجف آبادی دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق دانشگاه تربیت مدرس دکتر محمدجعفر حبیب زاده استادیار گروه حقوق دانشگاه تربیت مدرس در حقوق جزای اسلامی، اجرای تعزیر بر موجبات خاصی استوار است که می توان دو موجب کلی ارتکاب معصیت و انجام رفتار مفسده انگیز و خلاف مصالح عمومی را نام برد. معصیت شامل انجام محرمات و ترک واجبات است. واجب از نظر فقها اعم از واجب عقلی از جمله مستقلات عقلیه و واجب شرعی است، ولی ارتکاب معصیتی قابل تعزیر است که مشمول حد، و از نظر فقهای عامه، کفاره نباشد. این گونه معاصی قابل تعزیر است و معصیت از نظر آنها اعم از صغیره و کبیره است. موجب دوم اعمال تعزیر که به استقرار حکومت اسلامی مطرح می شود. ارتکاب رفتاری است که شرعا معصیت به حساب نمی آید، ولی متضمن مفسده اجتماعی یا فردی و در نهایت مخل نظم عمومی و انتظام اجتماعی است و حکومت اسلامی بمنظور حفظ نظام اجتماعی و اصلاح فرد و جامعه آنها را جرم می شناسد و مرتکبین آن را تعزیر می کند که در ماده 17 قانون مجازات اسلامی به عنوان جرایم مستلزم مجازات بازدارنده معرفی شده است. از سوی دیگر، از نظر حقوق کیفری، ملاک اعمال تعزیر ارتکاب رفتاری است که قانون آن را مجرمانه بداند و برای آن تعزیر معین کند. پس نمی توان به استناد موجبات فقهی تعزیر، رفتاری را که از نظر قانون جرم نیست هر چند ناپسند و خطرناک باشد مورد تعزیر قرار داد. منطوق اصل 167 قانون اساسی نیز مجوز جعل مجرمانه و اعمال مجازات تعزیری بر اساس منابع معتبر اسلامی و رفتاری فقها نیست، زیرا در قلمرو تعیین جرایم و مجازاتها اصل 36 قانون اساسی مخصص و حاکم بر اصل 167 است به گونه ای که قاضی را موظف می کند حکم به مجازات تعزیری را – منحصرا – مستند به قانون کند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Causes of application of the Ta'zir from fegh'h and Iranian criminal law's point of view
چکیده انگلیسی مقاله M. Eyni Najaf Abadi M.A, Student in Law, Tarbiat Modares University Dr. M. J. Habibzadeh Assistant Professor, Department of Law, Tarbiat Modares University In Islamic criminal law, the application of Ta’zir is based on particular cases of which two general ones can be mentioned, i.e. committing sin and corruption and anti-public interests. The concept of sin includes doing the prohibitions and failure in duties. In Islam, duty is rational including abstracts and religionous ones. But sin is punishable if it does not lie under the title of “had” or, according to sonnies jurists, is not an expiontion, and these kinds of sins, are punishable. The second cause for applying “Ta’zir” is committing behaviours which may not be considered as sin but involves social or individual corruption hurting the public order. In order to help the government, to prevent social corruptions and to reform people’s ideas and social orders, this type of behavior is considered a crime and the dore must be punished and is described in art. 17 of Islamic punishment Act. Furthermore, according to criminal Law, a measure for applying Ta’zir is committing a behavior considered criminal by law. So it is explicit from the principle 167 of Iranian Constitutional Act that if a behavior is not considered criminal by law, Ta’zir can not be applied. The reason is that in determining crimes and punishments, principle 36 of Iranian Constitutional Act supports principle 167 saying that the judge has to hold Ta’zir only based on the law.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله محسن عینی نجف آبادی | mohsen eani najabadi
m.a, student in law, tarbiat modares university
دانشجوی کارشناسی ارشد، حقوق دانشگاه تربیت مدرس
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)

محمد جعفر حبیب زاده | mohammad jafar habibzadeh
assistant professor, department of law, tarbiat modares university
استادیار گروه حقوق، دانشگاه تربیت مدرس
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)

نشانی اینترنتی http://journals.modares.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1000-3524&slc_lang=fa&sid=20
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات