دوره 15، شماره 4 - ( 1390 )                   جلد 15 شماره 4 صفحات 142-117 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ghasemzadeh1* S R, Parsapour2 M B, -Taghi Alavi3 S M. Judicial Penalties and Penalty Clause in England law (in Comparative Study with Iranian Law). CLR 2011; 15 (4) :117-142
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-1172-fa.html
قاسم زاده1 سید روح اله، پارساپور2 محمدباقر، علوی3 سید محمدتقی. جریمه‌های قضایی و شروط‌ جزایی در حقوق انگلیس (با مطالعه تطبیقی در حقوق ایران). پژوهش‌های حقوق تطبیقی. 1390; 15 (4) :117-142

URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-1172-fa.html


1- 1. دانشجوی دکتری حقوق­ خصوصی دانشگاه قم، قم، ایران
2- 2. استادیار گروه حقوق دانشگاه قم، قم، ایران
3- 3 . استاد گروه حقوق دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
چکیده:   (6205 مشاهده)
          چکیده  در حقوق انگلیس، جریمه های قضایی ( شامل خسارات اسمی، خسارات تنبیهی و خسارات شدید) اثری تنبیهی و ماهیتی غیرترمیمی دارند. کامن لای انگلیس، برخلاف حقوق ایران، مرز قاطعی بین وجه التزام و شروط جزایی ترسیم و شروط اخیر را باطل اعلام کرده است و مشروطٌ له تنها می تواند خسارات واقعی وارد را مطالبه کند. مهم ترین دلیلِ بطلانِ این شروط آن است که طرفین قرارداد نمی توانند یکدیگر را مجازات کنند. در مقاله حاضر، نویسندگان درصدد تحلیلِ ماهیت، موجبات و شرایط جریمه های قضایی و شروط جزایی اند و مهم ترین معیارهای تفکیک شروط کیفری از وجه التزام و سایر عناوین مشابه را مورد بررسی قرار داده اند. قابل ذکر است  که نویسندگان همچنین موضع حقوق ایران را درخصوص جریمه قضایی و شرط­جزایی مورد بررسی قرار داده اند و در پایان نتیجه گرفته اند که در حال حاضر در حقوق ایران، جریمه های قضایی ممنوع ویا دست کم بسیار محدود شده اند و جریمه های قضایی دامنه محدودی دارند.    
                                                                       
متن کامل [PDF 284 kb]   (4035 دریافت)    

دریافت: 1390/11/10 | پذیرش: 1390/12/24 | انتشار: 1390/12/28

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.