دوره 17، شماره 3 - ( 1392 )                   جلد 17 شماره 3 صفحات 112-91 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ziaee S Y, Tabbakhi Mameghani J. Defamation in Media in International Law and the Law of Iran. CLR 2013; 17 (3) :91-112
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-11891-fa.html
ضیایی[1]* سید یاسر، طباخی ممقانی جواد. توهین در رسانه از منظر حقوق بین‌الملل و حقوق ایران. پژوهش‌های حقوق تطبیقی. 1392; 17 (3) :91-112

URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-11891-fa.html


1- 1. استادیار دانشکده حقوق دانشگاه قم، قم، ایران
2- 2. دکتری علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
چکیده:   (8645 مشاهده)
             چکیده توهین در رسانه امری محتمل است. ماهیت کار رسانه‌ای اقتضا می‌کند تا نظام حقوقی حاکم بر توهین در رسانه واجد ویژگی‌هایی باشد. به همین منظور نظام‌های حقوقی مختلف، امتیازاتی را در محاکم برای رسانه‌ها در موارد ایراد اتهام توهین به آن‌ها در نظر گرفته‌اند. مصونیت مشروط برای رسانه از جمله امتیازاتی است که لازم است در طرح دعوای توهین علیه رسانه مدنظر محاکم قضایی قرار گیرد. نظام حقوقی ایران بدون توجه به این مصونیت، قلمرو مصادیق توهین از طریق رسانه را گسترده‌تر از مصادیق توهین از سوی افراد عادی در نظر گرفته است. هرچند علت سختگیری قانونگذار ویژگی عمومی بودن و انتشار وسیع برنامه‌های رسانه است، اما این رویکرد می‌تواند در مصاف با اصل آزادی بیان با چالش مواجه شود. نظام حقوقی ایران در ارتباط با توهین در رسانه را می‌توان با توجه به کارویژه رسانه تکمیل و تقویت کرد و نظام مطلوب برای توزیع مسؤولیت در میان دست‌اندرکاران رسانه در جریان یک توهین را تدوین کرد.    
   
متن کامل [PDF 202 kb]   (3007 دریافت)    

دریافت: 1391/12/20 | پذیرش: 1392/4/29 | انتشار: 1392/9/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.