دوره 17، شماره 2 - ( 1392 )                   جلد 17 شماره 2 صفحات 71-47 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.22516751.1392.17.2.1.2

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hojati1 S M A, Rahmani2 H. Legal Indeterminacy in Contemporary Legal Theory. CLR 2013; 17 (2) :47-71
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-226-fa.html
حجتی1، سید محمد‌علی، رحمانی 2 حسین. مسأله عدم قطعیت در نظریه حقوقی معاصر. پژوهش‌های حقوق تطبیقی. 1392; 17 (2) :47-71

URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-226-fa.html

مسأله عدم قطعیت در نظریه حقوقی معاصر
سید محمد‌علی حجتی1، 1، حسین رحمانی 22
1- 1. دانشیار گروه فلسفه دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- 2. کارشناس ارشد گروه فلسفه دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده:   (7337 مشاهده)
                چکیده باور به عدم قطعیت در حقوق، باور به وجود گزاره هایی در حقوق ا ست که با اتکا به منابع فعلی حقوق، نه قابل تأیید و نه قابل تکذیب باشند. در نظریه حقوقی می توان سه رویکرد مجزا در تبیین منشأ عدم قطعیت شناسایی کرد: اول رویکرد وجودی، دوم رویکرد زبانی و سوم رویکرد معرفتی. این رویکرد سه گانه را در فلسفه نیز جهت تبیین مسأله ابهام می توان یافت. در این مقاله، پس از نگاهی کلی به رویکردهای سه گانه در فلسفه و نظریه حقوقی، به اشتراکات میان این رویکردها پرداخته شده، امکان اتخاذ رویکرد چهارمی که دربرگیرنده سه رویکرد پیشین باشد بررسی گردیده است.                   
واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: حقوق، عدم قطعیت حقوقی، رویکرد وجودی، رویکرد زبانی، رویکرد معرفتی
متن کامل [PDF 179 kb]   (2991 دریافت)    

دریافت: 1392/1/17 | پذیرش: 1392/6/27 | انتشار: 1392/6/31
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.