دوره 18، شماره 1 - ( 1393 )                   جلد 18 شماره 1 صفحات 22-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Afshar Quchani¹ Z, Hossieni² S M B. Comprative Study aboute the Civil Liability of Uncertain Causation. CLR 2014; 18 (1) :1-22
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-4041-fa.html
افشار قوچانی1 زهره، حسینی2 سید محمدباقر. مطالعه تطبیقی مسؤولیت مدنی سبب مجمل. پژوهش‌های حقوق تطبیقی. 1393; 18 (1) :1-22

URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-4041-fa.html


1- 1. دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه قم، قم، ایران
2- 2. دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه قم، قم، ایران
چکیده:   (11664 مشاهده)
     چکیده از موضوعات مهم در مسؤولیت مدنی مسأله «سبب مجمل» است. زمانی که علم به ورود ضرر توسط یک عامل از بین چند عامل زیان موجود باشد، اما نتوان به صورت یقینی او را معین کرد بحث سبب مجمل مطرح می‌گردد. در این باره ‌که حکم سبب مجمل چیست تحلیل‌ها و راهکارهای متفاوتی ارائه شده است. در ابتدا حقوقدانان با تأکید بر ضرورت اثبات رابطه سببیت بین فعل زیانبار از سوی شخص معین و ورود ضرر به زیاندیده و عدم وجود چنین رابطه‌ای در فرض سبب مجمل، مسؤولیت را بکلی منتفی می‌دانستند. اما پس از مدتی، دیدگاه مسؤولیت جمعی عاملین محتمل مطرح شد که در فرانسه از نوع تضامنی و در حقوق کامن‌لا از نوع مسؤولیت متناسب بوده، جنبه اثباتی موضوع اهمیت بسزایی دارد. از نظر فقهی، یکی از دیدگاه‌های موجود قاعده قرعه است که در قانون مجازات اسلامی 1375 مورد پذیرش قرار گرفت؛ اما در قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1392، دیدگاه فقهای معاصر مورد توجه و تصویب قرار گرفته و مسؤولیت مساوی عاملین محتمل ترجیح یافته است. از ملاک مواد قانون مجازات جدید و راهکارهای آن می‌توان در سایر موارد سبب مجمل در مسؤولیت مدنی نیز بهره‌مند شد.        
* نویسنده مسؤول مقاله:                                                                  E-mail: z.afshar@stu.qom.ac.ir
متن کامل [PDF 190 kb]   (4235 دریافت)    

دریافت: 1392/11/19 | پذیرش: 1393/3/31 | انتشار: 1393/3/31

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.