دوره 15، شماره 3 - ( 1390 )                   جلد 15 شماره 3 صفحات 74-57 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Beigzadeh1 S, Barikloo2 A. Comparative Study of the Rigth to Price Reduction (CISG (Convention 1980), Imamia Jurisprudence, and Iran Law. CLR 2011; 15 (3) :57-74
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-5733-fa.html
بیگ زاده1 صفر، باریکلو2 علیرضا. اختیار تقلیل ثمن (مطالعه تطبیقی در کنوانسیون بیع بین‌المللی،فقه امامیه و حقوق ایران). پژوهش‌های حقوق تطبیقی. 1390; 15 (3) :57-74

URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-5733-fa.html


1- 1- دانشجوی مقطع دکتری دانشگاه تهران، پردیس قم، قم، ایران
2- 2- دانشیار دانشگاه تهران، پردیس قم، قم، ایران
چکیده:   (7626 مشاهده)
        در ماده 50 کنوانسیون بیع بین المللی (1980) مقرر شده که هرگاه فروشنده کالایی به خریدار تسلیم کند که با قرارداد منطبق نباشد خریدار بتواند حسب نسبتی که قیمت کالای منطبق در زمان تسلیم می داشت و قیمت کالای نامنطبقی که عملاً تسلیم، شده از ثمن قراردادی کم کند. این اقدام خریدار یکجانبه صورت می گیرد و منوط به مراجعه به دادگاه و اثبات عدم مطابقت نیست. در فقه امامیه و حقوق ایران گاه مانند جایی که بخشی از مبیع مستحقٌ للغیر درمی آید و خریدار به موجب خیار تبعض صفقه می تواند بخشی از ثمن را پس بگیرد ویا جایی که به واسطه معیوب درآمدن مبیع، حق دارد یا بیع را فسخ کند ویا مبیع معیوب را با اخذ ارش نگاه دارد آنچه اتفاق می افتد از منظر حقوقی می تواند از مصادیق تقلیل ثمن محسوب شود. مقایسه موارد تقلیل ثمن در کنوانسیون 1980 و فقه امامیه و حقوق ایران موضوع این مقاله است که در آن، پس از بیان مفهوم تقلیل ثمن در کنوانسیون، به موارد مشابهت آن با فقه امامیه و حقوق ایران و سپس موارد افتراق آن ها خواهیم پرداخت.        
 *  نویسنده مسؤول:                                                                                                  E.mail: s.sabaa@yahoo.com  
متن کامل [PDF 176 kb]   (3347 دریافت)    

دریافت: 1390/5/1 | پذیرش: 1390/7/16 | انتشار: 1391/6/11

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.