دوره 27، شماره 4 - ( 1402 )                   جلد 27 شماره 4 صفحات 60-23 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


استادیار، گروه حقوق، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) ، Akbarnejad@soc.ikiu.ac.ir
چکیده:   (425 مشاهده)
با تأسیس و توسعه مناطق ویژه اقتصادی، بروز اختلافات تجاری بین­المللی روند افزایشی داشته و تمرکز بر شیوه­های حقوقی حل‌و‌فصل اختلافات مذکور، بخشی از استراتژی دولت­های ذی‌ربط بوده است. داوری تجاری بین­المللی به‌عنوان یک شیوه مرسوم و مقبول حل‌وفصل اختلافات در مناطق ویژه اقتصادی است. با این وجود برخی دولت­ها بنا بر ضرورت­های عملی، در دو دهه اخیر، اقدام به تأسیس دادگاه­های تجاری بین­المللی در این مناطق نموده­اند. برخی ویژگی‌های دادگاه‌های تجاری بین‌المللی که الگوبرداری از قواعد و شیوه‌های داوری بین‌المللی است، عبارتند از: انعطاف‌پذیری بیشتر در رسیدگی‌ها، امکان انتصاب قضات با ملیت خارجی، اجازه حضور وکلای خارجی در دادگاه، اجازه طرفین برای توافق بر انجام رسیدگی‌های خصوصی و گسترش قابلیت اجرای احکام. همچنین برخی خلأهای داوری تجاری بین‌المللی که تا حدودی در دادگاه­های تجاری بین­المللی تعدیل گردیده، عبارت است از: امکان ورود ثالث، افزایش سرعت رسیدگی و استقلال و بی‌طرفی مرجع رسیدگی‌کننده. به لحاظ عملی نیز شاهد رابطه تعاملی دوسویه میان این دو نهاد هستیم؛ زیرا از یک‌سو، داوری تجاری بین‌المللی نقش مهمی در تأسیس دادگاه‌های تجاری بین‌المللی چه در اروپا و چه در آسیا داشته است و از سوی دیگر، دادگاه­های تجاری بین­المللی نیز نقش فزاینده­ای در رسیدگی­های داوری ایفا می­کنند و برای انجام و توسعه فرایند داوری و یا تضمین اجرای آرای داوری مساعدت قضایی ارائه می­دهند. با توجه به چشم­انداز عملکرد دادگاه­های تجاری بین­المللی، مطالعه تطبیقی آن‌ها در جهت ارائه الگویی مطلوب و متناسب با مقتضیات هر کشور اقدامی ضروری به نظر می‌رسد.
 
متن کامل [PDF 1330 kb]   (226 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: حقوق تطبیقی
دریافت: 1402/2/27 | پذیرش: 1402/10/7 | انتشار: 1402/12/2

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.