1- استاد، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- دانشجوی دکتری حقوق نفت و گاز، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده: (10305 مشاهده)
انعقاد قراردادهای طولانیمدت مستلزم انعطافپذیری آنها در مقابل حوادث و وقایع متغیر آتی است. طرفین قراردادهای سرمایهگذاری به دلیل خصیصه طولانیمدت بودن آنها ناگزیر به تعدیل روابطشان در طول حیات قرارداد هستند. یکی از سازوکارهای تعدیل و بازبینی قراردادهای سرمایهگذاری، مذاکره مجدد است که از طریق درج شرط آن میتوان امکان سازگار کردن قرارداد با شرایط و اوضاع و احوال جدید را فراهم کرد. از جمله بحثهای جدی مذاکره مجدد، فرایند و جنبه شکلی آن است. اصولاً این شروط در بردارنده حوادثی است که در صورت بروز سبب آغاز فرایند مذاکره میشوند. به موجب شروط مذکور طرفین قرارداد متعهد به مذاکره با حسننیت براساس شرایط مقرر شده هستند؛ اما شروط مذاکره مجدد آنها را ملزم به حصول توافق نمیکنند. از این رو، پیشبینی مداخله شخص ثالث در صورت ناکامی مذاکرات میتواند انعطافپذیری قرارداد را تقویت کند.
دریافت: 1395/11/17 | پذیرش: 1396/8/12 | انتشار: 1396/9/1