1- 1. دانشجوی دکتری حقوق عمومی دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- 2. دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده: (9829 مشاهده)
چکیده گسترش حوزه فعالیت های دولت موجب افزایش اختلافات بین دولت و افراد شد که نیاز به حل و فصل داشت. اما ماهیت خاص این نوع دعاوی از جمله فنی و تخصصی بودن، نیاز به سرعت در رسیدگی و توجه به مقتضیات اداری- اجرایی و منافع عمومی ایجاب میکرد که این گونه دعاوی در مراجعی خاص و مجزا از دادگاه های عمومی رسیدگی شود. متأسفانه علیرغم مزیت هایی که این مراجع دارند، قانونگذار ایران بدون توجه کافی به ماهیت ترافعی آن ها و اصول حقوقی، این مراجع را تأسیس کرد؛ به گونهای که میتوان گفت یکی از ایردات و شاید سرمنشأ بسیاری از ایرادات وارد بر آن ها پراکندگی و عدم انسجام این مراجع است. لذا تدوین قانون تشکیلات و آیین دادرسی اداری واحد برای این مراجع امری ضروری است. استفاده از تجارب کشورهای دیگر و بخصوص نظام حقوقی کشورهایی که متناسب با نظام حقوقی کشورمان باشد، کمک شایانی به این مهم خواهد کرد. بررسی منشأ شکلگیری و ساختار مراجع اختصاصی اداری در ایران و مقایسه آن با نظام انگلیس و فرانسه نشان میدهد که اقدامات صورت گرفته در نظام انگلیس میتواند الگویی مناسب تر برای اقتباس راهحلهای مناسب در جهت انسجام مراجع اختصاصی اداری باشند؛ به گونهای که میتوان گفت وضعیت کنونی مراجع اختصاصی اداری در ایران تقریباً همان وضعیت مشابه دیوانهای اداری انگلیس در دهه 1950 را دارد که حقوقدانان این کشور به فکر انسجام دیوانهای مزبور افتادند. اقدامات صورت گرفته در این کشور از آن زمان تاکنون، تجربه مناسبی برای انسجام مراجع اختصاصی اداری خواهد بود.
دریافت: 1392/4/10 | پذیرش: 1392/6/30 | انتشار: 1392/6/31