جستجو در:
دوره 16، شماره 1 - ( 1391 )
جلد 16 شماره 1 صفحات 105-79 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Daryae R D, Norouzi M. Comparative Research on Interim Injunction in Iranian Industrial Property Law and TIRIPS agreement. CLR 2012; 16 (1) :79-105
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-12183-fa.html
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-12183-fa.html
دریایی * رضا، نوروزی محمد. بررسی تطبیقی نظام دستور موقت در حقوق مالکیت صنعتی ایران و موافقتنامه تریپس. پژوهش‌های حقوق تطبیقی. 1391; 16 (1) :79-105
1- 1. دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2- 2. دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2- 2. دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده: (6743 مشاهده)
چکیده
یکی از موضوعات پر کاربرد در قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386 و آیین نامه آن مصوب 1387 دستور موقت برای حمایت از منافع صاحب حقوق فکری است. اما عبارات به کار رفته در مقررات مذکور ناقص است و سکوت نابجای قانونگذار باعث سردرگمی قضات در هنگام صدور دستور موقت یا اجرای آن می شود. از جمله نقاط ابهام این است که توقیف کالا در دعاوی مالکیت فکری، چه هنگام در راستای دستور موقت است و در چه صورت به منظور تأمین خواسته؟ آیا قبل از طرح دعوای اصلی، امکان صدور دستور موقت وجود دارد؟ اگر پاسخ مثبت است ضرب الاجل اقامه دعوا پس از صدور دستور چند روز است؟ یا اگر موضوع دستور موقت خارج از حوزه قضایی تهران باشد، دادگاه صالح برای صدور دستور کدام است؟ مقاله حاضر در پی یافتن پاسخ به پرسش های موجود به منظور خروج قضات از سردرگمی فعلی و اصلاح قانون در آینده است.
دریافت: 1391/2/16 | پذیرش: 1391/3/22 | انتشار: 1391/3/31
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |