جستجو در:
دوره 22، شماره 4 - ( 1397 )
جلد 22 شماره 4 صفحات 64-29 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hosseini O, Issaei Tafreshi M. Redefining restitution of illegitimate assets in English & Iranian Law. CLR 2018; 22 (4) :29-64
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-16391-fa.html
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-16391-fa.html
حسینی ام البنین، عیسائی تفرشی محمد. بازتعریف مفهوم استرداد داراییهای نامشروع در نظام حقوقی انگلیس و ایران. پژوهش‌های حقوق تطبیقی. 1397; 22 (4) :29-64
1- دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- استاد حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران ،tafreshi@modares.ac.ir
2- استاد حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران ،
چکیده: (9405 مشاهده)
این مقاله به واکاوی معناشناسانه استرداد داراییهای نامشروع و نسبت آن با مفاهیم مشابه میپردازد. در این مقاله، استرداد در معنای مطلقِ «تخلیه ید شخص از داراییهایی که وی بدونسبب مشروع و قانونی، تحصیل نموده» آمده است و به «بازگرداندن عین مال به مالک قانونی» محدود نمیشود.
بر این اساس، برای صدق مفهوم استرداد، نهتنها وجود مدعیخصوصی - که تحصیل نامشروع به زیان وی باشد - ضروری نیست؛ بلکه بدل عین نیز، ذیل مفهوم استرداد جای میگیرد. قاعده «حرمت اکل مال به باطل» و گستردگی مفهوم «مال حرام» در فقه اسلامی نیز مؤید این معناست.
در حقوق انگلیس نیز، مطابق جدیدترین دیدگاهها، برای تحقق “restitution”، نیازی نیست که دارا شدن نامشروع بهزیان خواهان یا هر شخص ثالثی باشد؛ بلکه محورآن است که بر دارایی هیچ شخصی بدونسبب افزوده نشود.
در ادبیات حقوقی ایران و انگلیس، این مفهوم از استرداد (تخلیه ید شخص از داراییهای نامشروع) با مفاهیم مشابه بهویژه «مصادره اموال» آمیخته شده و نوعی تشتت معنایی را به وجود آوردهاست. مقاله، با استناد به رویکرد اصالت معنا و تقدم آن بر لفظ، تلاش میکند برای برونرفت از این آشفتگی و ناهمگونی پیشنهادی ارائه کند.
بر این اساس، برای صدق مفهوم استرداد، نهتنها وجود مدعیخصوصی - که تحصیل نامشروع به زیان وی باشد - ضروری نیست؛ بلکه بدل عین نیز، ذیل مفهوم استرداد جای میگیرد. قاعده «حرمت اکل مال به باطل» و گستردگی مفهوم «مال حرام» در فقه اسلامی نیز مؤید این معناست.
در حقوق انگلیس نیز، مطابق جدیدترین دیدگاهها، برای تحقق “restitution”، نیازی نیست که دارا شدن نامشروع بهزیان خواهان یا هر شخص ثالثی باشد؛ بلکه محورآن است که بر دارایی هیچ شخصی بدونسبب افزوده نشود.
در ادبیات حقوقی ایران و انگلیس، این مفهوم از استرداد (تخلیه ید شخص از داراییهای نامشروع) با مفاهیم مشابه بهویژه «مصادره اموال» آمیخته شده و نوعی تشتت معنایی را به وجود آوردهاست. مقاله، با استناد به رویکرد اصالت معنا و تقدم آن بر لفظ، تلاش میکند برای برونرفت از این آشفتگی و ناهمگونی پیشنهادی ارائه کند.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
حقوق تطبیقی
دریافت: 1396/9/12 | پذیرش: 1399/12/18 | انتشار: 1397/12/24
دریافت: 1396/9/12 | پذیرش: 1399/12/18 | انتشار: 1397/12/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |