دوره 21، شماره 1 - ( 1396 )                   جلد 21 شماره 1 صفحات 52-27 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.22516751.1396.21.1.2.9

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Deylami A. The Doctrine of Anticipatory Breach of Contract and Logic to Solve the Dilemma Caused by It, In the Shi'a Fiqh. CLR 2017; 21 (1) :27-52
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-2788-fa.html
دیلمی احمد. نظریه پیش‌بینی نقض قرارداد و منطق حل معضل ناشی از آن در فقه امامیه. پژوهش‌های حقوق تطبیقی. 1396; 21 (1) :27-52

URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-2788-fa.html

نظریه پیش‌بینی نقض قرارداد و منطق حل معضل ناشی از آن در فقه امامیه
احمد دیلمی
دانشیار گروه حقوق خصوصی و اسلامی دانشکده حقوق دانشگاه قم، قم، ایران
چکیده:   (9217 مشاهده)
در قرارداد‌هایی که دارای زمان اجرای معین هستند و قبل از فرا رسیدن زمان انجام تعهد، متعهدٌله براساس رفتار، گفتار یا وضعیت متعهد پیش‌بینی می‌‌کند که وی نمی‌‌تواند یا نمی‌‌خواهد در زمان فرا رسیدن انجام موضوع تعهد به آن عمل کند، آیا متعهدٌله حق دارد که تعهدات متقابل بالفعل خویش را معلق یا قرارداد را فسخ کند؟ در پاسخ این پرسش نظریه پیش‌بینی نقض قرارداد در نظام‌‌های حقوقی خارجی مطرح شده و مبانی متعددی برای توجیه پذیرش آن ارائه گردیده و منتقدان نیز به تناسب هریک، اشکالاتی را پیش کشیده‌اند. از طرح کلاسیک این موضوع در نظام حقوقی ایران دو سه دهه بیش نمی‌‌گذرد. مخالفان، عدم صدق عنوان نقض قرارداد را دلیل عدم امکان قبول آن و موافقان با پیش فرض ضرورت قبول آن، به برخی امکانات موجود در حقوق بومی متوسل شده‌اند. به زعم نگارنده این استدلال‌‌ها سلباً و ایجاباً ناتمام می‌کند. از این رو، در این نوشتار راه‌حل نوی که برگرفته از منطق حقوق اسلام است، یعنی قاعده «مقدمات مفوّته» برای حل منطقی و علمی این معضل به کار گرفته شده است.
واژه‌های کلیدی: پیش‌بینی نقض قرارداد، تعلیق، فقه، کامن‌لا، مقدمات مفوته
متن کامل [PDF 999 kb]   (5954 دریافت)    

دریافت: 1394/9/26 | پذیرش: 1396/3/1 | انتشار: 1396/4/20
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.