1- دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه امام صادق (ع)، تهران، ایران
2- 2. استاد پژوهشگاه علوم و فنون هستهای، تهران، ایران
چکیده: (12638 مشاهده)
در یک رابطه اعتبار اسنادی، کسی که اعتبار به نفع او گشایش مییابد لزوماً عرضهکننده نهایی کالا نیست. در حقیقت، وی با امید به اینکه در آینده میتواند کالا را از عرضهکننده نهایی تهیه کرده، به دست خریدار برساند وارد معامله شده است. انتقال اعتبار که عبارت است از جانشینی شخص ثالث به جای ذینفع اعتبار اصلی، به ذینفع اول- که در حقیقت واسطه بین خریدار و عرضهکننده نهایی است- این امکان را میدهد تا علاوه بر اینکه از تفاوت قیمت بین اعتبار انتقال یافته و اعتبار اصلی استفاده کند، تعهدات خود در تحویل اسناد اعتبار را به دیگری واگذار کند. در مورد ماهیت حقوقی انتقال اعتبار اختلافنظر وجود دارد. گروهی با این استدلال که در انتقال اعتبار منافع حاصل از اعتبار به صورت مشروط به شخص ثالثی منتقل میشود، آن را انتقال عواید دانستهاند. در مقابل، عده بیشتری اعتقاد دارند که با انتقال اعتبار، رابطه حقوقی اعتبار اصلی ساقط میشود و در نتیجه رابطه جدیدی بین ذینفع دوم و بانک انتقالدهنده با حقوق و تعهدات مستقل از رابطه قبلی ایجاد میشود. در نتیجه، ماهیت این نهاد حقوقی به تبدیل تعهد نزدیکتر است. بررسی استدلالهای مختلف نشان میدهد، انتقال اعتبار اگرچه در بعضی شرایط و آثار با تبدیل تعهد متفاوت است، اما در مقایسه با سایر نهادهای مشابه، نزدیکترین شباهت را با آن دارد.
* نویسنده مسؤول مقاله: s.mr.hosseiny@gmail.com Email:
دریافت: 1392/3/1 | پذیرش: 1393/6/8 | انتشار: 1393/6/31