جستجو در:
دوره 23، شماره 3 - ( 1398 )
جلد 23 شماره 3 صفحات 184-155 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rafiee S R, Savari H. An Analysis of Strategic Bombing of Civilian Areas and the Policy of Nuclear Deterrence in Light of the 1996 ICJ Advisory Opinion and Military Realities. CLR 2019; 23 (3) :155-184
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-36675-fa.html
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-36675-fa.html
رفیعی سید رضا، سواری حسن. بررسی بمباران راهبردی مناطق غیرنظامی و سیاست بازدارندگی هسته‌ای در پرتو رأی مشورتی 1996 دیوان بین‌المللی دادگستری و واقعیات نظامی
. پژوهش‌های حقوق تطبیقی. 1398; 23 (3) :155-184
1- دانشجوی دکتری حقوق بین‌الملل دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران ، rafiee789@gmail.com
2- استادیار حقوق بین‌الملل، دانشکده حقوق، دانشگاه تربیت مدرس،تهران، ایران
2- استادیار حقوق بین‌الملل، دانشکده حقوق، دانشگاه تربیت مدرس،تهران، ایران
چکیده: (7553 مشاهده)
بمباران راهبردی مراکز جمعیتی و تأسیسات صنعتی و ارتباطی غیرنظامی یکی از روش‌هایی است که در جنگ‌های قرن بیستم به طور گسترده توسط طرف‌های درگیر مورد استفاده قرار گرفته است. این راهبرد که هدف از آن از بین بردن توان اقتصادی و روحیه مردم کشور مقابل برای ادامه جنگ است در تعارض با اصول حقوق بشردوستانه برای تفکیک بین مبارزان و غیرمبارزان قرار دارد. دیوان بین‌المللی دادگستری در رأی مشورتی 1996 خود راجع به تهدید یا مشروعیت کاربرد سلاح‌های هسته‌ای از یک طرف بر اصل تفکیک بین مبارزان و غیرمبارزان تأکید کرده و از طرف دیگر سیاست بازدارندگی هسته‌ای را یک رویه بین‌المللی و دارای اثر حقوقی تلقی کرده است. با بررسی برخی از جزئیات فنی و لوازم سیاست بازدارندگی می‌توان به این نتیجه رسید که این سیاست ادامه مفاهیم قدیمی‌تر جنگ تمام عیار و بمباران‌های راهبردی است و در نتیجه پذیرش سیاست بازدارندگی در حقوق بین‌الملل به معنای پذیرش تلویحی امکان نقض اصل تفکیک در برخی موارد است. از این رو راهبرد برخی از کشورها از جمله جمهوری اسلامی ایران در ایجاد بازدارندگی به وسیله تهدید به حمله به شهرهای طرف مقابل می‌تواند بر همین اساس به لحاظ حقوقی توجیه شود.
واژه‌های کلیدی: بمباران راهبردی، سیاست بازدارندگی، رأی مشورتی 1996 دیوان بین‌المللی دادگستری، اصل تفکیک.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
قانون
دریافت: 1398/6/30 | پذیرش: 1398/6/30 | انتشار: 1398/6/30
دریافت: 1398/6/30 | پذیرش: 1398/6/30 | انتشار: 1398/6/30
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |