1- دانشجوی دکتری گروه حقوق خصوصی،واحد خرم آباد؛ دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد ، ایران
2- استادیار گروه حقوق خصوصی،واحد خرم آباد؛ دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد ، ایران ، firoz.ahmady@gmail.com
3- استادیار گروه حقوق خصوصی،واحد خرم آباد؛ دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد ، ایران
چکیده: (1913 مشاهده)
در حقوق ایران اصل بر «جبرانی بودن خسارات» است اما خسارات تنبیهی و بازدارنده نیز در مواردی پذیرفته شده است. درخصوص خسارات ناشی از قرارداد، بحث جبران خسارات وارده به طرف دیگر امری مسلم است اما چنانچه بر اثر نقض قرارداد منافعی نصیب طرف ناقض قرارداد شود (هرچند باعث ضرر و زیان طرف دیگر شود) استرداد و مطالبه این منافع در حقوق ایران امری مجهول است. با توجه به اینکه یکی از دلایل مهم نقض قرارداد و بهتبع آن تشکیل پرونده های متعدد قضائی، نقض منفعت طلبانه قرارداد است در این نوشتار، ضمن بیان مفهوم و تبیین دکترین حاکم بر منافع حاصل از نقض قرارداد، شرایطی درنظر گرفته شده است که بتوان این منافع مسترد گردد تا بدینوسیله با تنبیه ناقض قرارداد، از نقض هایی که نه در اثر عسر و حرج های معمول تجاری بلکه با هدف کسب منفعت ایجاد می شوند، جلوگیری کرد. در حال حاضر در حقوق ایران خسارات نفعمحور جایگاهی ندارد اما ظرفیت پذیرش آن وجود دارد و در شرایطی می تواند قابل اعمال باشد این شرایط عبارتاند از: 1. نقض عامدانه باشد. 2. رابطه مهم و اساسی بین نقض قرارداد و کسب منفعت وجود داشته باشد. 3. عدم وجود وجه التزام در قرارداد .
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
حقوق تطبیقی دریافت: 1401/11/14 | پذیرش: 1402/1/23 | انتشار: 1402/4/14