1- دانشجوی دکتری حقوق عمومی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران ، jangjookhf@gmail.com
2- استادیار گروه حقوق عمومی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
3- دانشیار گروه حقوق عمومی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
چکیده: (272 مشاهده)
دادههای باز، دادههایی هستند که از سوی دولت یا نهادهای تحت کنترل دولت تولید یا سفارش داده شده و میتوانند آزادانه از جانب هر کسی مورد استفاده، کاربرد مجدد و توزیع دوباره قرار گیرند. برای اینکه یک فرد بتواند افکار خود را بیان کند، باید بتواند آزادانه آنها را در معرض دید عموم مردم قرار دهد. وجود قوانین حاکم بر دسترسی به اطلاعات (مانند قانون دسترسی به اطلاعات، قانون حفاظت از دادهها و قانون حفاظت از دادههای شخصی) یکی از شاخصهای آمادگی برای دولت باز است. باز بودن دادهها با شفافیت و پاسخگویی ارتباط وثیق دارد از این رو در کشورهای گوناگون به این مهم توجه شده است. موضوع نوشتار حاضر بررسی جایگاه حقوقی دادههای باز در جمهوری اسلامی ایران و جمهوری ترکیه است. این جستار به همسنجی حقوق موضوعه ایران و ترکیه در حوزه دادههای باز پرداخته و در صدد بازنمایی وجوه مشترک و افتراق آن دو و امکان همگرایی حقوقی دو کشور است. پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیل محتوای کیفی اسناد این فرضیه را مطرح میسازد که هر دو کشور حق بر دسترسی به اطلاعات را با محدودیتهایی به رسمیت شناختهاند. در نهایت گزاره اساسی این است که در کشورهای مورد مطالعه از آنجایی که قانون آزادی اطلاعات به اندازه کافی نتوانسته است الزامات صریح دولتی را برآورده سازد، لذا درک عمیق و دقیقی از مفهوم دادههای باز وجود ندارد.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
حقوق تطبیقی دریافت: 1402/6/10 | پذیرش: 1403/4/9 | انتشار: 1403/10/1