دکتری حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران ، dr_mohammadriyahi@yahoo.com
چکیده: (1734 مشاهده)
فهم نادرست از واقعیت و اعتقاد به اینکه امری صحیح، نادرست است یا برعکس، اشتباه نامیده میشود. شناخت مفهوم اشتباه بهسادگی امکانپذیر نیست، زیرا معنی درست و نادرست نسبی و موقتی است. بههرحال آنچه بهعنوان اشتباه مستلزم ضمانت اجرا میباشد، این رویداد است که اعتقاد طرف قرارداد منطبق با واقعیت نباشد. درنتیجه اشتباه در نظام حقوقی ایران و فرانسه مخدوشکننده اراده است نه موضوع قرارداد. در حقوق ایران اشتباه گاهی معیوبکننده قصد و گاهی عیب رضا است. بر همین اساس ضمانت اجرای درنظرگرفتهشده از سوی قانونگذار به ترتیب بطلان و حق فسخ میباشد و در سایر موارد به اعتبار اصل استحکام قراردادها ضمانت اجرایی برای آن در نظر گرفته نشده است. در حقوق فرانسه نیز گاهی زائلکننده رضا (اراده) و گاهی معیوبکننده آن است و در سایر موارد تأثیری بر اعتبار عقد ندارد؛ بر همین اساس اشتباه به مانع، مؤثر و غیر مؤثر تقسیم میشود و ضمانت اجرای آن به ترتیب بطلان مطلق، نسبی و در برخی موارد ایجاد حق فسخ است؛ اشتباه غیرمؤثر نیز خللی به عقد وارد نمیکند. هدف این مقاله با به کارگیری روش توصیفی-تحلیلی و با نگاه تطبیقی به نظام حقوقی فرانسه تبیین ماهیت و جایگاه اشتباه و مطالعهی آثار آن برای ارائه راهکار مناسب در حل مسائل پیچیدهای است که بهطورمعمول محاکم دادگستری را به خود مشغول کرده است.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
حقوق تطبیقی دریافت: 1402/7/20 | پذیرش: 1402/10/18 | انتشار: 1402/12/2