دوره 28، شماره 4 - ( 1403 )                   جلد 28 شماره 4 صفحات 160-131 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Khalilvandi E, Vijeh M. The Social Rule of Law. CLR 2025; 28 (4) :131-160
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-75031-fa.html
خلیل وندی قدسیان عرفان، ویژه محمدرضا. دولت حقوقی اجتماعی. پژوهش‌های حقوق تطبیقی. 1403; 28 (4) :131-160

URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-75031-fa.html


1- دانشجوی دکتری حقوق عمومی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران ، erfankhalilvandi@gmail.com
2- دانشیار، گروه حقوق عمومی و بین‌الملل، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
چکیده:   (84 مشاهده)
دولت حقوقی اجتماعی یکی از انواع دولت حقوقی است که از سنت سوسیال دموکراسی اقتباس شده است. هدف از طرح دولت حقوقی اجتماعی، بررسی تحولات نظری دولت حقوقی در جهت پدیدار شدن دولت حقوقی اجتماعی، هنجارها و ساختار آن است. چیستی دولت حقوقی اجتماعی، غایات و کارکردهای آن به عنوان پرسش­های پژوهش طرح شده است. مقاله مبتنی بر روش توصیفی و گردآوری اطلاعات از طریق کتابخانه­ای، است. هرمان هلر به عنوان مبدع دولت حقوقی اجتماعی شناخته می­شود که در یک چشم­انداز دموکراتیک امکان وجود یک دولت حقوقی با رویکرد اجتماعی را قابل جمع می­داند و شباهت­هایی دولت حقوقی اجتماعی با دولت حقوقی لیبرال دارد. یافته­های پژوهش حاکی از آن است که دولت حقوقی اجتماعی دولتی است که در راستای احقاق حقوق اجتماعی شهروندان در حوزه خصوصی به بازسازی آن می­پردازد و نفی خودکامگی اجتماعی در جامعه مدنی، غایت اصلی آن را شکل می­دهد. مهم­ترین کارکرد دولت حقوقی اجتماعی، نظارت بر روابط خصوصی شهروندان و صیانت از امنیت اجتماعی آنان از طریق مداخله و نظارت دولت است. گسترش ابعاد ساختاری قوه مجریه، افزایش قوانین اجتماعی، طرح برابری ماهوی و توسعه صلاحیت قضایی و پارلمانی در قبال حق­های اجتماعی از الزامات دولت حقوقی اجتماعی است.


 
متن کامل [PDF 755 kb]   (36 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: حقوق تطبیقی
دریافت: 1403/2/20 | پذیرش: 1403/10/25 | انتشار: 1403/12/14

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.