دوره 16، شماره 3 - ( 1391 )                   جلد 16 شماره 3 صفحات 50-23 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Jalali1*, M, Tangestani2 M G. The Servants’ Right to Strike in Public Sector; Prohibition: or Restriction, Comparative Study of France, United Kingdom and Iran. CLR 2012; 16 (3) :23-50
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-7778-fa.html
جلالی 1 * محمد، تنگستانی2 محمدقاسم. حق اعتصاب کارمندان بخش عمومی؛ ممنوعیت یا محدودیت؛ مطالعه مقایسه‌ای نظام‌های فرانسه، انگلستان و ایران. پژوهش‌های حقوق تطبیقی. 1391; 16 (3) :23-50

URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-7778-fa.html


1- 1. استادیار دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2- 2. کارشناس ­ارشد حقوق عمومی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده:   (8194 مشاهده)
        چکیده حق اعتصاب، به­­عنوان یک حق بنیادین جهت مطالبات قانونی مستخدمان، نقش مهمی را در تنظیم روابط کار در چند دهه اخیر، به­ خود اختصاص داده است. اهمیت این امر، بخصوص در مورد کارمندان بخش عمومی، با عنایت به­حساسیت های سازمانی و کارکردی این بخش، دو چندان می شود. درک این پدیده حقوقی، مستلزم شناخت کارمندان بخش عمومی و تبیین رویکردهای کلی ناظر بر شناسایی و تنظیم این حق است. رویکرد فرانسوی، بر شناسایی و تضمین این حق در مورد کارمندان مذکور، البته با وضع محدودیت ها و بعضاً ممنوعیت هایی نظر دارد؛ حال آن که رویکرد انگلیسی، بر نفی و انکار ماهیت حق بنیاد آن استوار است. با عنایت به ­خلأ حقوقی در مورد حق اعتصاب کارمندان بخش عمومی در نظام حقوقی ایران، با بررسی و تحلیل هریک از رویکردهای فوق و آثاری که اتخاذ آن ها بر تنظیم حق اعتصاب کارمندان دارد، به ­انتخاب الگوی میانه و متعادل مبادرت می­کنیم.                    
* نویسنده مسؤول مقاله:                          Email: mdjalali@gmail.com                                                                      
متن کامل [PDF 374 kb]   (5078 دریافت)    

دریافت: 1391/1/19 | پذیرش: 1391/7/30 | انتشار: 1391/8/24

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.