جستجو در:
دوره 5، شماره 4 - ( 1380 )
جلد 5 شماره 4 صفحات 104-79 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Safai S H, Issaei Tafreshi M, Qanavati J. Agency Analysis, Resultiny from Ratification in English, Iranian and Islamic Law. CLR 2001; 5 (4) :79-104
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-7915-fa.html
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-7915-fa.html
صفایی سید حسین، عیسی تفرشی محمد، قنواتی جلیل. تحلیل نمایندگی ناشی از تنفیذ در حقوق انگلیس، اسلام و ایران. پژوهش‌های حقوق تطبیقی. 1380; 5 (4) :79-104
1- استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
2- استادیار دانشکده حقوق دانشگاه تربیت مدرس
3- دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه تربیت مدرس
2- استادیار دانشکده حقوق دانشگاه تربیت مدرس
3- دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه تربیت مدرس
چکیده: (7648 مشاهده)
سید حسین صفایی
استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
محمد عیسی تفرشی
استادیار گروه حقوق دانشگاه تربیت مدرس
جلیل قنواتی
دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه تربیت مدرس
یکی از انواع نمایندگی در حقوق انگلیس، نمایندگی از طریق تنفیذ است، به این معنا که اگر "الف" بدون اذن "ب" به نمایندگی و به حساب او معاوله ای منعقد کند، با تنفیذ بعدی "ب"، "الف" عنوان نماینده را پیدا می کند و در واقع معامله انجام شده از طرف وکیل منعقد شده است. این دیدگاه در حقوق اسلام و حقوق ایران پذیرفته نشده است. همه فقیهان و مواد مختلف قانون مدنی اثر اجازه مالک را تنفیذ عمل حقوقی انشا شده می دانند و اجازه را معطی سمت نمایندگی به فضول نمی دانند. در این مقاله با توجه به اینکه دیدگاه فقها و مواد قانونی مدنی ایران بر مبنای محکمی استوار است. نظریه برخی از حقوقدانان ایرانی که نمایندکی ناشی از تنفیذ را پذیرفته اند مورد نقد قرار می گیرد.
دریافت: 1391/2/11 | پذیرش: 1391/2/11 | انتشار: 1391/2/11
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |