سیاست کاهش آسیب در قبال مصرف مواد مخدر «مطالعه تطبیقی در نظام عدالت کیفری ایران، پرتغال و کانادا»
نویسندگان
1
دانشجوی دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی دانشگاه تربیت مدرس، تهران،
2
استاد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
3
استاد حقوق خصوصی دانشگاه شهید بهشتی،تهران، ایران
4
دانشیار حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
5
دانشیار گروه حقوق کیفری و جرم شناسی دانشگاه تهران
چکیده
نظام عدالت کیفری ایران بعد از انقلاب اسلامی، در راه مقابله با سوء مصرف مواد مخدر به کنش‌ها و واکنش‌های متعددی متوسل شده، اما هیچکدام منتهی به کاهش میزان مصرف نگردیده است. از این رو در سال‌های اخیر دولت بر استفاده از رویکرد کاهش آسیب‌های سوء مصرف متمرکز شده تا حداقل بتواند از آسیب هایی که به مصرف‌‌کننده و جامعه وارد می‌شود، جلوگیری نماید. لکن با مرور مقررات ایران، در این زمینه، برنامه جامعی مشاهده نمی‌شود. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیل و با استفاده از تجربه کشورهای پرتغال و کانادا به‌عنوان نمونه‌هایی مشابه با وضعیت فعلی ایران (از جهت میزان مصرف‌‌کننده و در خطر بودن جامعۀ نوجوانان)، و البته موفق، پیشنهاد می‌کند «لایحه جرم زدایی از قانون مواد مخدر و درمان مبتلایان به سوء مصرف مواد مخدر» و اصلاح آن در دستور کار قرار گیرد تا بدین وسیله اولاً استفاده از برخی مواد مخدر کم خطر، جرم زدایی شود تا مسؤولین مربوطه با آزادی عمل، سیاستِ کاهش آسیب را اجرا نمایند و ثانیاً از رفتار کلیۀ مصرف کنندگان مواد مخدر، قضا زدایی صورت بگیرد تا دسترسی به این افراد تسهیل گردد. ثالثاً به دلیل کاهش سن مصرف، نوجوانان نیز در برنامه‌های کاهش آسیب، مدنظر سیاست گذاران قرار گیرند.
کلیدواژه‌ها
