Nasrollahi Shahri O, Mobayen H, Khorsandian M A, asemani O. A Comparative Study of Criteria for Notifying the Patients about the Risks of Treatment in American, French, English and Iranian law. CLR 2023; 27 (1) :55-80
URL:
http://clr.modares.ac.ir/article-20-68227-fa.html
نصرالهی شهری امید، مبین حجت، خورسندیان محمدعلی، آسمانی امید. مطالعه تطبیقی معیارهای اطلاعرسانی مخاطرات درمانی به بیمار
در حقوق آمریکا، فرانسه، انگلستان و ایران. پژوهشهای حقوق تطبیقی. 1402; 27 (1) :55-80
URL: http://clr.modares.ac.ir/article-20-68227-fa.html
1- دکتری حقوق خصوصی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
2- استادیار گروه حقوق خصوصی و اسلامی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران ، Hojjat.mobayen@gmail.com
3- دانشیار گروه حقوق خصوصی و اسلامی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
4- استادیار گروه اخلاق پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی شیراز، شیراز، ایران
چکیده: (1687 مشاهده)
بر اساس اصول حاکم بر حقوق پزشکی مداخله پزشک در درمان بیمار مستلزم اخذ رضایت آگاهانه از بیمار است. این رضایت زمانی حاصل میشود که بیمار با داشتن اطلاع کافی از روند درمانی و مخاطرات آن، رضایت خود را ابراز نموده باشد. در این مطالعه، به روش توصیفی تحلیلی و با رویکرد تطبیقی در حقوق آمریکا و فرانسه، به این سؤال پاسخ داده میشود که پزشک چه مخاطراتی را باید به بیمار اطلاعرسانی نماید. با وجود رویکردهای مختلف، دو معیار اصلی «مهم بودن خطر» و «احتمال وقوع خطر» اساسیترین عوامل تأثیرگذار بر تعیین دامنه تعهد پزشک در اطلاعرسانی مخاطرات درمان میباشد. در حقوق فرانسه بر مبنای اقسام ریسک، مخاطرات «جدی» و «شایع»، بهعنوان موضوع تعهد پزشک به اطلاعرسانی شناخته میشود، لیکن در حقوق آمریکا بر اساس رویکرد مبتنی بر دیدگاه بیمار و با معیار نوعی، پزشک موظف به اطلاعرسانی مخاطراتی است که با توجه به «شدت مخاطره» و «درصد احتمال وقوع آن» نوعاً از دیدگاه بیمار، مهم و اساسی است. رویکرد نوین حقوق انگلستان نیز رویکردی تلفیقی مبتنی بر «تعامل فعالانه پزشک و بیمار» است که به دلیل توجه به ویژگیها و شرایط خاص بیمار تحت درمان، حداکثر کارایی برای تحقق رضایت آگاهانه را به همراه دارد. همین رویکرد در حقوق ایران نیز پیشنهاد میشود، بدین معنی که پزشک قبل از انجام درمان، با بررسی وضعیت، روحیات و دیدگاههای بیمار، در یک تعامل فعالانه، مخاطرات مهم از دیدگاه بیمار را تشخیص دهد و در مواردی که دسترسی به دیدگاه بیمار میسر نشد، از معیار بیمار متعارف استفاده نماید.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
حقوق تطبیقی دریافت: 1402/1/7 | پذیرش: 1402/2/5 | انتشار: 1402/4/14