1- دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه قم، قم، ایران ، bafahm.m@gmail.com
2- دانشیار گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه قم، قم، ایران
3- دانشیار گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، دانشگاه قم، ایران
چکیده: (872 مشاهده)
اصحاب دعوا، در دادرسی مدنی حقوق متعددی دارند؛ ممکن است این حقوق مورد سوءاستفاده قرارگیرد. دراینراستا مطابق اصل 40 قانون اساسی ایران و مبانی دیگر (از جمله نقش ممنوعیت سوءاستفاده از حق بهعنوان یکی از اصول حقوقی، توجه به هدف دادرسی مدنی، نظم عمومی و نیز نقش اخلاق در حقوق)، سوءاستفاده از حق در دادرسی مدنی نیز ممنوع است. ممنوعیت سوءاستفاده از حق، مانند سایر قواعد حقوقی نیاز به ضمانتاجرا دارد؛ بر این اساس، ضرورت دارد ضمانتاجرای این اصل حقوقی، شناسایی گردد و پژوهش حاضر بههمینمنظور، ارائه گردیده است. نتایج این نوشتار، حاکی از آن است که ضمانتاجرای ممنوعیت سوءاستفاده از حق در دادرسی مدنی، در دودستهی ضمانتاجرای عام (شامل «عدم ترتب اثر بر عمل سوءاستفادهآمیز» و «جبران خسارت») و خاص (شامل «جریمه مدنی» و «مسئولیت کیفری») قرار میگیرد. هریک از این ضمانتاجراها ماهیت، شرایط و قواعد خاصی دارند که در این تحقیق تبیین میگردند.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
حقوق تطبیقی دریافت: 1402/5/3 | پذیرش: 1402/8/7 | انتشار: 1402/9/29